Mijn paarden en ik

Vanaf mijn jonge jaren is mijn leven verweven met paarden en natuur. In ons gezin was veel aandacht voor de natuur om ons heen en had ik het geluk met mijn broer in de Veluwse bossen op te kunnen groeien. Mijn ouders reden destijds paard en rond mijn vijfde levensjaar had ik mijn eerste Shetlander. Sindsdien spelen paarden een belangrijke rol in mijn leven. Tijdens mijn Middelbare Bosbouwschool periode in Velp, kon ik het paardrijden mooi combineren met het buiten zijn.

 

Het mennen ben ik vanuit praktisch oogpunt begonnen. Toen mijn dochters klein waren, bleek het rijden op het paard er vaak bij in te schieten. Ik haalde mijn koetsiersbewijs en zette de Maxi-Cosi op de wagen en zo hebben Merel en Roos leren genieten van mooie boomtoppen, bosgeuren en hoefgetrappel. Het mennen was zo leuk dat ik al gauw het tweespanbewijs haalde en beide Fjorden voor de wagen zette. Inmiddels rijden beide dochters op hun eigen pony mee en heeft Merel ook haar tweespanbewijs gehaald. 

 

Freiberger DiLeyla (Quendal X Déese) 31-03-2009	Freiberger Melinda (Hyper X Mazurka) 02-04-2006	Freiberger Victory (Valenzio X Melinda) 03-04-2014
Freiberger Viva (Valenzio X Dileyla)  04-04-2014	Minimo (XX onbekend) 01-04-2001 met dochter Merel (foto Otto Kalkhoven)	Fjord Izan (Reinar X Zana) Houtslepen met Roos (foto Otto Kalkhoven)
Fjord Thalia (Jolster X Mirva) met   pensioen sinds 2017  10-05-1998 † 28-11-2021	Fjord Tunalda (Myrstein X Junalda) 14-05-1998  † 11-11-2019	Fjord Igor (Astrix I-39 X Cinderella) 20-05-1988 † 16-09-2019

De paarden staan bij ons dag en nacht buiten en alleen bij extreem weer op stal. Vanaf september hebben ze de gelegenheid om in een groot veld te staan met veel kruiden en grassen; de eerste dag hierin is altijd een groot feest voor ons allemaal! Vanaf het voorjaar tot de herfst staan ze 2X per dag in de wei en daarnaast hebben ze de gelegenheid om 24 uur per dag hooi uit de ruiven met "slowfeeder" netten te eten. De netten voorkomen dat het hooi verknoeid wordt en bovendien vertraagt het de opnamesnelheid, zodat de paarden niet teveel eten. Om de weides hebben we een pad waar ze altijd kunnen lopen, een zogenaamd Paddock Paradise. Door de ruimte en constante aanwezigheid van eten is er rust in de kudde en altijd wel een plekje om te eten.